Het nut van mannen

Feit: jongens zijn minder snel volwassen dan meisjes. Omdat 'volwassen pubermeisjes' niks hebben met 'onvolwassen puberjongetjes', vallen meisjes meestal op jongens die net een of twee jaar ouder zijn.

Als de liefde over is en de pubertijd voorbij, zou je denken dat die 'puberteit-kloof' tussen beide seksen verdwenen is en mannen en vrouwen dus mensen van hun eigen leeftijd daten. Dat is niet zo. Ook na de puberteit voelen verreweg de meeste vrouwen zich meer aangetrokken tot mannen die iets ouder zijn dan zij, terwijl de mannen zich meer wenden tot vrouwen die net wat jonger zijn dan zij. Nou zijn de leeftijdsverschillen tussen de twee meestal  vrij klein (2 of 3 jaar), maar toch. De enige vrouw die ik ken die ouder is dan haar vriend is mijn zus, en zij en haar vriend schelen maar 3 maanden.

Hoewel het logisch klinkt dat vrouwen vrijwel altijd op iets oudere mannen blijven vallen (blijkbaar halen mannen die achterstand uit de puberteit nooit helemaal in), is het ook best wel onlogisch. Ik bedoel, we weten allemaal dat vrouwen ouder worden dan mannen. Door met een oudere man te trouwen, verleng je als vrouw eigenlijk alleen maar de tijd die je later als weduwe door zal brengen in het bejaardentehuis. Gemiddeld worden vrouwen 4 of 5 jaar ouder dan mannen. Dit zou betekenen dat je als vrouw vier of vijf jaar lang alleen bent voor ook jij de pijp uit gaat. Trouw je echter met een man die x jaren ouder is dan jij, dan heb je eigenhandig je 'weduwentijd' met  x jaren verlengd! Niet handig dus.

Is de grote vraag natuurlijk: maar als mannen al later volwassen zijn dan vrouwen, waarom worden ze dan ook nog eens minder oud? Daar las ik onlangs het antwoord op: mannen zijn er niet op gebouwd om oud te worden, omdat oude mannen niet nuttig zijn. Kijk maar om je heen, in het dierenrijk is het ook heel gewoon dat mannetjes (veel) minder oud worden dan vrouwtjes. Leeuwen worden bijvoorbeeld 10 jaar in het wild, leeuwinnen wel 20. Bij apen, spinnen, stokstaartjes, overal hetzelfde verhaal. De natuur gebruikt de mannetjes eigenlijk alleen maar voor hun sperma en hun spierkracht. Aan een oud mannetje heeft de natuur helemaal niks.

Om maar even bij de leeuwen te blijven: een jong mannetje moet vrouwtjes bevruchten en de groep beschermen tegen gevaarlijke indringers. Naarmate hij ouder wordt nemen zijn krachten af en kan hij de groep niet meer beschermen. Hij is dan nutteloos geworden en moet eigenlijk zo snel mogelijk vervangen worden door een sterke jonge leeuw, vol testosteron. Niks 'we houden die oude aan, anders is hij zo zielig en het is wel vertrouwd'. Nee, weg ermee! Want wat moet je als leeuwin met zo'n oude vent? Niks! Daar kunnen die leeuwinnen helemaal niks mee.

De les die wij mensen dus van de natuur kunnen leren is eigenlijk dat de enige nutige mannen, jonge mannen zijn. Vrouwen zouden, net als de leeuwinnen, en masse hun kerel moeten dumpen als die boven een bepaalde leeftijd komt en hem moeten inruilen voor een leuker, jonger exemplaar. Die 'cougar'-trend (jonge mannen met oudere vrouwen) zou best wel eens blijvend kunnen zijn... Het liedje zegt: "This is a man's world", maar ik zeg: "This is a cougar's world"!

Courtney Cox heeft het al helemaal begrepen met haar serie "Cougar Town"

Sollicitaties & dates

“Does a string of bad dates really equal one good one?” Deze quote uit SATC zette me aan het denken. Eigenlijk hebben de banenmarkt en de 'huwelijksmarkt' (om maar eens een verouderde term te gebruiken) best veel met elkaar gemeen. Beiden zijn bijvoorbeeld in hoge mate geritualiseerd.

Als pas afgestudeerde ben ik hard op zoek naar een baan. Om een geschikte baan te vinden (een echte, vaste baan, en niet een tijdelijk uitzendbaantje) moet je, net als op de huwelijksmarkt,  bepaalde rituelen uitvoeren. Voor een date ga je de kroeg/club in, in de hoop een leuk exemplaar te spotten. Afhankelijk van je bui kun je eerst nog wat moed indrinken, of je stapt meteen op hem af. Je babbelt wat en als hij, behalve een leuk uiterlijk ook nog wat te melden heeft, ben je klaar voor het betere werk: je wisselt telefoonnummers uit zodat je later, in nuchtere toestand, een date kunt regelen met hem (okee, niet iedereen pakt het zo aan, maar brave meisjes zoals ik wel). 

Op de banenmarkt browse je verschillende websites af op zoek naar een leuke vacature. Vervolgens mail je een sollicitatiebrief en je cv, hopend op een sollicitatiegesprek (de versie van de date op de banenmarkt).

Voor beide 'dates' wil je uiteraard zo goed mogelijk voor de dag komen, dus kleed je je op je mooist aan, besteedt extra veel tijd aan je make up en focus je je vooral op je goede kwaliteiten, want zowel de heer als het bedrijf moeten een zo positief mogelijk beeld van jou krijgen.

De dates zelf kunnen ofwel soepel verlopen, ofwel een complete ramp worden. In het eerste geval kun je bij beide markten rekenen op een vervolgdate. In het tweede geval kun je hooguit nog hopen op een beleefd "je bent het toch net niet helemaal wat ik/we zoek(en)"- telefoontje.

En hier komen we bij de quote van Carrie, want het lijkt er verdacht veel op dat zowel op de datingmarkt als op de banenmarkt geldt vaak dat je een hele hoop slechte dates meemaakt, voordat je een goede date hebt. Voordat je jouw equivalent van "Mr. Big" hebt gevonden. Maar voor zowel de huwelijks- als de banenmarkt geldt dat ze eindigen als iemand 'Ja' tegen jou zegt.

Eerste bericht

Dit is het eerste bericht op deze blog. Niet spectaculair, maar dat houdt de verwachtingen laag ;)